Eddy Korwa
De Verstekeling
Van Sorong naar Rotterdam
Redactie: Marian van Stiphout
Eindredactie: Endie van Binsbergen
Advies: Bijzonderboek.nl/Willem Campschreur
Vormgeving: Ronald Boiten en Irene Mesu, Amersfoort
Productie: Boiten Boekprojecten, Amersfoort
Uitgave in eigen beheer
ISBN978 90826367 8 9
Prijs: € 21,-
Endie van Binsbergen en Eddy Korwa zaten ruim zes jaar met elkaar rond de tafel en praatten op die manier langzaam maar zeker alle puzzelstukjes van Eddy’s leven aan elkaar. Zij stelde er met hem dit boek van samen, dat begint met de betrekkelijk zorgeloze jeugd van Eddy op het eiland Biak, onderdeel van Nederlands Nieuw-Guinea.
In 1962 echter werd de Nederlandse belofte van een vrij en onafhankelijk West-Papua ruw verbroken met de overgang van Nederland naar Indonesië, onder Amerikaanse regie. Eddy kon dat niet accepteren en kwam terecht in verzetsactiviteiten die al vrij snel bij de overheid bekend werden. Hij wed gewaarschuwd dat hij voor zijn eigen veiligheid maar beter het land kon verlaten. Met een groep jongens, van wie alleen Tony Rumpaisum overbleef, sprak hij af te vluchten. Als verstekeling kropen ze aan boord van de Schelde Lloyd, een enorm Nederlands vrachtschip. Toevallig werkte een oud penvriendje van hem, Leo Flake uit Enschede, op die boot en zonder zijn hulp had Eddy deze gewaagde onderneming niet hebben gered. Na een spectaculaire zeereis arriveerde hij drie dagen na zijn 24ste verjaardag in Rotterdam. In Nederland bouwde hij een nieuw bestaan op, maar de strijd voor gerechtigheid en een onafhankelijk West-Papua is zijn hele leven centraal blijven staan. Deze uitgave legt daar in woord en beeld, het boek is zeer uitvoerig in kleur geïllustreerd, getuigenis van af.
‘Urenlang, dagenlang, zat ik voor de patrijspoort te kijken hoe de zee met ons schip speelde. Ik dacht niet meer aan het gevaar en liet me helemaal meevoeren door de krachten van dat woeste water, dat vrije woeste water dat net zo vreselijk tekeerging als mijn drang naar de vrijheid.’
‘De Verstekeling’ geeft een waardevol tijdsbeeld over een bevolkingsgroep die onderbelicht is gebleven in de Nederlandse geschiedenisboeken: de Papoea’s in Nederland. Met een vleugje weemoed maar ook verdriet heb ik het verhaal – overigens in één ruk – gelezen. Weemoed vanwege de voor mij bekende personen in het verhaal. Verdriet omdat velen van hen al overleden zijn; zij hebben hun ideaal voor een vrij West-Papua nooit in vervulling zien gaan. De anekdotes zijn herkenbaar voor veel Papoea’s in diaspora. Grappig, ontroerend, maar ook hoopvol, want “zolang de Morgenster zal schijnen is er nog altijd hoop op een betere toekomst voor de volgende generaties”.
Vien Sawor, tweede generatie Papoea in Nederland en
woordvoerder Samenwerkende Organisaties voor
West Papua (SOWP)